Έχουν περάσει μαζί 9 μήνες στην κοιλιά της μητέρας, έρχονται μαζί στη ζωή, τα πρώτα τους βήματα και βιώματα τα έχουν μαζί, υπάρχει ένα ιδιαίτερο είδος δεσμού που τα κρατά ενωμένα για μια ζωή. Παρόλα αυτά, είναι δύο διαφορετικοί άνθρωποι, ο καθένας μοναδικός με τις δικές του ικανότητες, τα δικά του ξεχωριστά χαρακτηριστικά, την δική του προσωπικότητα.
Συνηθίζουμε να μιλάμε για τα δίδυμα σαν να πρόκειται για έναν άνθρωπο, σαν να έχουν την ίδια ανάπτυξη, σαν να παρουσιάζουν την ίδια προσαρμογή σε νέες καταστάσεις, σαν να κάνουν τα πάντα με τον ίδιο τρόπο. Αυτό, φυσικά, δεν ισχύει, γιατί, ακόμα κι αν μοιάζουν σε πολλά, διαφέρουν σε άλλα τόσα, είναι δύο διαφορετικές ανθρώπινες οντότητες με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά γνωρίσματα η καθεμία τους
Οι σχέσεις μεταξύ των διδύμων δεν είναι πανομοιότυπες · άλλα δίδυμα είναι πιο δεμένα μεταξύ τους και άλλα πιο ανεξάρτητα στις κινήσεις τους. Η μη παρέμβαση σε αυτές τις καταστάσεις (π.χ. αν θα είναι στην ίδια τάξη του σχολείου, αν θα ακολουθήσουν τις ίδιες εξωσχολικές δραστηριότητες, αν θα φορέσουν τα ίδια ρούχα κ.ά.) τα βοηθάει να αναπτύξουν τους δικούς τους τρόπους αντίδρασης και προσαρμογής.
Επίσης, η αποφυγή σύγκρισης των δύο παιδιών (π.χ. ο Γιωργάκης είναι πιο τακτικός, ενώ ο Δημητράκης πιο ζημιάρης ή η Κατερίνα είναι πιο ντροπαλή, ενώ η Νικολέτα πιο εξωστρεφής) καθίσταται ιδιαίτερα σημαντική προκειμένου να είναι πιο αυτόνομα στη διαμόρφωση του χαρακτήρα τους, να μην μπαίνουν στη διαδικασία ανταγωνισμού μεταξύ τους και να είναι πιο ελεύθερα στην αναζήτηση των ενδιαφερόντων τους.
Συμπερασματικά, λοιπόν, μπορεί να φαντάζει δύσκολο να επιτευχθεί, αλλά μία αντιμετώπιση από το άμεσο περιβάλλον με το οποίο σχετίζονται τα δίδυμα που λαμβάνει υπόψη τις ιδιαίτερες προτιμήσεις, επιθυμίες, αντιδράσεις του κάθε παιδιού είτε είναι μαζί είτε χώρια θα τα βοηθήσει να ανθίσουν σε μοναδικές και δημιουργικές προσωπικότητες.