Πόσο εύκολα εμπιστευόμαστε τους ανθρώπους γύρω μας; Πόσο εύκολα μπορούμε να χάσουμε την εμπιστοσύνη μας αν αυτή προδοθεί; Πώς διαχωρίζουμε τους αξιόπιστους από τους αναξιόπιστους ανθρώπους και ποιο είναι το αποτέλεσμα αυτού του διαχωρισμού στη ζωή μας και στις σχέσεις με τους γύρω μας;
Θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε τους ανθρώπους και τις καταστάσεις γύρω μας με εν δυνάμει λακκούβες. Περπατάμε στο δρόμο και σκοντάφτουμε σε μια λακκούβα (δείχνουμε εμπιστοσύνη σε κάποιον άνθρωπο, ο οποίος την προδίδει τελικά). Την επόμενη φορά, ενδεχομένως, που θα περάσουμε από τον ίδιο δρόμο (θα έρθουμε αντιμέτωποι με τον ίδιο άνθρωπο ή κάποιον άλλο με αντίστοιχη συμπεριφορά) θα προσπαθήσουμε να αποφύγουμε την ίδια λακκούβα (θα είμαστε πιο επιφυλακτικοί, θα δοκιμάσουμε, αν μπορούμε, να του δώσουμε μία δεύτερη ευκαιρία, θα αποκτήσουμε μεγαλύτερη επίγνωση των τρόπων που μπορεί να «παγιδευτούμε»).
Αν, πάλι, σκοντάψουμε στην ίδια λακκούβα και εξακολουθούμε να σκοντάφτουμε (να δείχνουμε εμπιστοσύνη στους ίδιους ανθρώπους επανειλημμένα, και οι οποίοι τήν προδίδουν κατ’ εξακολούθηση) ίσως χρειάζεται να αναρωτηθούμε τι μπορούμε να μάθουμε από αυτή τη διαδικασία, τι μάθημα ζωής μπορεί να κρύβεται ή ποια καινούρια συμπεριφορά πρέπει να υιοθετήσουμε για να σταματήσουμε να σκοντάφτουμε στις ίδιες λακκούβες. Μήπως, για παράδειγμα, περπατάμε με το κεφάλι ψηλά χωρίς να προσέχουμε πού πατάμε ή περπατάμε άτσαλα χωρίς να έχουμε κάποια ισορροπία;
Ζώντας μέσα σε μια κοινωνία στην οποία έχουμε γίνει επιφυλακτικοί σε μεγάλο βαθμό με τους ανθρώπους που μάς περιτρυγυρίζουν και τις προθέσεις τους απέναντί μας, χρειάζεται, τουλάχιστον στην αρχή, να προσπαθούμε να δείχνουμε εμπιστοσύνη. Αν το άτομο το οποίο εμπιστευτήκαμε, το εκμεταλλευτεί, θα ήταν προτιμότερο να επανεξετάσουμε τις κινήσεις μας και πώς θα διαχειριστούμε από κει και πέρα ό,τι προκύψει.
Η εμπιστοσύνη κατακτιέται μέσα από τις δυσκολίες και χάνεται πολλές φορές από όχι και τόσο σημαντικά συμβάντα κι αυτό γιατί οι σχέσεις δοκιμάζονται μέσα στο χρόνο και αυτές που παραμένουν συνήθως είναι αυτές που έχουν δοκιμαστεί σε δύσκολες καταστάσεις στις οποίες η εμπιστοσύνη «κρεμόταν από μια λεπτή κλωστή» και τελικά βγήκε υπέρ της ενδυνάμωσης της σχέσης.
«Η εμπιστοσύνη είναι ένα φυτό που αναπτύσσεται αργά, ιδιαίτερα στα γηρασμένα στήθη.» Samuel Johnson