Μαμά… η πιο όμορφη λέξη και η ανυπομονησία να την ακούσεις την κάνει ακόμη πιο όμορφη και ψάχνεις να την βρεις στις πρώτες κραυγές και φωνούλες του μωρού σου… και την βρίσκεις, παρόλο που λες, «Μπα, απλά θα έτυχε», αλλά την ακούς και μέσα σου θα ήθελες πραγματικά να σε φωνάζει ήδη μαμά…
Αφού έγινα μαμά, κατάλαβα πως είναι άλλο να σου το περιγράφουν και άλλο να το ζεις η ίδια. Η συγκλονιστική εμπειρία της γέννησης μιας νέας ζωής σου ξυπνά συναισθήματα που δεν ήξερες καν ότι υπάρχουν, συγκινήσεις που δεν πίστευες ποτέ ότι θα ζήσεις, ανησυχίες για τις οποίες δεν περίμενες ότι θα ξενυχτήσεις. Μια ευλογία να είσαι μαμά αυτού του μικροσκοπικού μοναδικού πλάσματος, του θαύματος που ξεκίνησε από ένα τόσο μικρό σποράκι και όσα και να έζησες και όσα πρόκειται να περάσεις να μην σε αγγίζουν καθόλου ούτε να σε πειράζουν, αφού είναι για χάρη αυτού του μικρού αγγέλου που, όταν γελάει, ο κόσμος σού γελά.
Τίποτα δεν συγκρίνεται με το αίσθημα ότι για κάποιον σε αυτόν τον κόσμο είσαι ό, τι πιο σημαντικό υπάρχει και ότι η επιβίωσή του, η ευημερία, η χαρά, το κλάμα, η ασφάλεια, η ζεστασιά του εξαρτάται απολύτως από εσένα και φυσικά θέλεις να κάνεις ό,τι περνάει από το χέρι σου για να εξασφαλίσεις τα καλύτερα για εκείνο.
Μητρότητα, τα χρόνια που ξεχνάς γρήγορα τις λύπες και τις δυσκολίες, χαίρεσαι με τα πιο μικρά, τα πιο απλά και εξερευνάς τον κόσμο ξανά από την αρχή μέσα από τα μάτια του μικρού σου παιδιού… Παρατηρείς τις συμπεριφορές του και προσπαθείς να βελτιώνεσαι κάθε μέρα όλο και περισσότερο για να είσαι το καλύτερο παράδειγμα για εκείνο… Με τα λάθη και τις ατέλειές μας, γιατί μητέρες δεν γεννιόμαστε, αλλά γινόμαστε, ανακαλύπτοντας συνεχώς κάτι καινούριο…
Για πρώτη χρονιά, λοιπόν, μαζί με όλες τις μαμάδες, γιορτάζω κι εγώ και θα κάνω το καλύτερο που μπορώ για να διατηρήσει χαραγμένο αυτό το χαμόγελο στα χείλια του για όλη του τη ζωή…