Θάνατος: μία τόσο τρομακτική λέξη και με τόσες πολλές και διαφορετικές ερμηνείες για τον καθένα από εμάς ξεχωριστά. Δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι που φοβούνται την έλευσή του, φοβούνται το πότε θα έρθει και αν θα έχουν προλάβει να κάνουν αρκετά από αυτά που επιθυμούν, φοβούνται ίσως τι θα συμβεί «μετά». Δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι που κοιμούνται και ξυπνούν με αυτήν την ιδέα, με αυτόν τον φόβο.
Τι κρύβεται όμως πίσω από αυτόν τον έντονο φόβο του θανάτου; Τι
μηνύματα θα μπορούσε να μας επικοινωνήσει;
Θα μπορούσαμε να αξιοποιήσουμε αυτόν τον φόβο για να είμαστε πιο δραστήριοι, ή αλλιώς, πιο «ζωντανοί» καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, κάθε μέρα. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, το ότι οι άνθρωποι που φοβούνται τον θάνατο, χαρακτηρίζονται από μία έντονη λαχτάρα για ζωή, για δράση, για περιπέτεια. Κάθε σκέψη, επομένως, που μας θυμίζει αυτόν τον φόβο, θα μπορούσαμε να την δούμε σαν μια υπενθύμιση για να ασχοληθούμε με πράγματα που αναβιώνουν το αίσθημα της ζωντάνιας μέσα μας, μία ευκαιρία να βγούμε από την ρουτίνα ή να φροντίσουμε λίγο περισσότερο τον εαυτό μας προσέχοντας τις ανάγκες του.
Ο θάνατος είναι ένα γεγονός εντελώς απρόβλεπτο και στο οποίο δεν μπορούμε να ασκήσουμε κανέναν έλεγχο και καμία επιρροή · θα έρθει κάποια στιγμή είτε τον περιμένουμε είτε όχι, είτε τον φοβόμαστε είτε όχι. Η διαρκής αγωνία για την έλευσή του απλώς μας απομακρύνει από την απόλαυση της ζωής που ζούμε αυτήν την στιγμή. Ας επικεντρωθούμε, λοιπόν, στο τώρα, στο σήμερα που μπορούμε να «ελέγξουμε» στο βαθμό που περνάει από εμάς και να αποφασίσουμε τι θέλουμε να αλλάξουμε για να καταστήσουμε αυτό το « εδώ και τώρα» πιο όμορφο, πιο ουσιαστικό.